предикат
мн. предикати
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 41325
1.
Главен член во реченицата што се однесува на субјектот и што означува дејство, процес, состојба.
Слично со:
прирок (м.)
2.
Во логиката - тоа што се кажува за предметот во логичкиот суд.
Примери:
Субјектот и предикатот се меѓусебно поврзани.
Изведенки
предикатски прид.
предикатскиот
предикатскиот