крајник
мн. крајници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 24274
1.
Една од двете жлезди што се наоѓаат од двете страни на почетокот од грлото во устата.
Примери:
загноени крајници
2.
Крилја и нозе на птици.
Примери:
Крилјата cе предни крајници на птиците, а нозете - задни.