карма
(едн.) кармата
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 13937
1.
(само едн.) Во индиската религиозна филозофија - верување дека судбината на човекот зависи од неговите постапки пред неговото повторно раѓање; судбина предодредена со нешто од далечното минато.
2.
(мн. карми) наредени дрва
Примери:
Порано мажите одеа в планина, сечеа дрва и ги редеа на карма.
Изведенки
кармички прид.
кармичкиот
Пример: кармичка енергија
кармичкиот
Пример: кармичка енергија