беса
  
     
     
  
  
      
          
             (едн.)
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 18996
	    
	
    
    
      
          
          Чесен збор, даден збор што се смета за светост во традиционалната култура на Албанците; ветување.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Крвната одмазда, бесата и побратимството ја штителе зедницата, но не и поединецот во неа. 
	              
	            
	          
	            
	              Ако се навистина од збор, ако во нив не умрела нивната исконска беса, тогаш и натаму ќе чади нашиов оџак. 
	              
	            
	          
	            
	              Ја исполни бесата.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  заклетва (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            Даде беса - даде збор, вети, се заколне.
          
      
    
    
    
 
   
         
	        