раскошка

Види и: кошка (несв.)
раскошкаат
Вид збор: Глагол, свршен
1. Кај некои нижи животни, инсекти, полипи и друго: орган со кој се фаќаат за предметите или ловат храна.
2. Тенок извиен израсток кај некои растенија со кој се крепат.
Примери:
пипалата на октоподот
Тој ги пуштил своите пипала длабоко во системот.
Изведенки
раскошкува несв.
(се) раскошкуваат