раскошка

Види и: кошка (несв.)
раскошкаат
Вид збор: Глагол, свршен
1. Почне да кошка нешто, растури нешто со кошкање засилено, повеќе или уште малку повеќе.
2. (се раскошка) Почне силно да се кошка.
Примери:
Тој се раскошка со соседите.
Децата се раскошкаа.
Изведенки
раскошкува несв.
(се) раскошкуваат