пазарџија

мн. пазарџии
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 9145
1. Лице што оди на пазар да пазарува.
Англиски: shopper Турски: pazarcı Албански: pazarxhi, tregtar
Употреба: Економија
Слично со: купец (м.) , муштерија (м.)
2. Селанец, земјоделец, градинар, кој на пазар ги носи своите производи за продавање.
Англиски: merchant Турски: pazarcı Албански: pazarxhi
Употреба: Економија
Примери:
Се враќаат веќе пазариите, се пуштил пазарот.
Слично со: трговец (м.) , продавач (м.)
Изведенки
пазарџика ж.
мн. пазаџики