одличник
мн. одличници
Вид збор: Именка, машки род
1.
Ученик со највисок успех.
Примери:
Таа беше одличник во текот на целото образование.
2.
Човек што се истакнува со најдобри особини.
Албански:
i shkëlqyeshëm
Тој е одличник каков што ретко се среќава.
