каракул

мн. каракули
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 43288
Вид овца со црно, виткано влакно; скапоцено црно, јагнешко крзно; астраган.
Употреба: Зоологија
Изведенки
каракулски прид.
каракулскиот
Пример: Каракулска раса. Каракулска овца. Каракулско крзно.