возбуда

мн. возбуди
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1259
Психичка состојба што се карактеризира со зголемена активност на чувствата и што влијае врз однесувањето на човекот.
Англиски: excitement Албански: shqetësim, eksitim
Примери:
Пламнав од возбуда.
Трепереше од возбуда.
Не покажа знаци на возбуда.
Живееше во постојани возбуди.
Спротивно од: спокојство (ср.)