брчало

мн. брчала
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 20721
1. Дел од гајдата кој дава монотон низок тон.
Албански: zëzëlloj
Употреба: Музика и танц
Примери:
Стана, им отиде на гајдаџиите, им ги затна брчалата и запреа свирките.
2. Тоа што испушта звук на брчење.
Албански: zëzëlloj
Употреба: Преносно значење
Примери:
Запри го тоа брчалото, да не ти дојдам.