ќерата (м.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Страшниот човек ги допреплаши децата со тоа што, кога тие се свртија кон него, се принамршти и им свика:  - Што правите тука, бре ќерата!
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Прв го утеши Дико:  - Седни, - милозливо му рече тој. – Немај гајле кога се погоди среќен, ќерата ниеден.
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Каква одбрана во опседната зграда?           – Теслим, бре ќерата? извика омбашијата и тргна со кубурот а едно момче се струполи.
        
      
    
    
    
      „Калеш Анѓа“
         од Стале Попов 
        (1958)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Однадвор се чу пак силно чукање и некој на турски извика:  - Отвори, бре ќерата!43)  - Потера од пет суварии!44) - тивко шепна домаќинот, побеле во лицето како крпа и се врати назад.
        
      
    
    
    
      „Гоце Делчев“
         од Ванчо Николески 
        (1964)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          —    Камо комитите, бре ќерата! — го запраша јузбашијата Милана, а Милан се прави недоветен.
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          — Теслим, бре ќерата! — извика чаушот од зад плоча и рипна напред да го налегнува Димитрија.
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          —    Кој си ти бре, ќерата, шо си се испружил тука како крмнак? — викна Сиве и сакаше да се наведе да го фати за затилок, но во тој момент се исправија пред него Трајко и Толе со навртени пушки во него.
        
      
    
    
    
      „Толе Паша“
         од Стале Попов 
        (1976)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          - Море, ќерата, беше велеле тие, кога влегува, кога излегува. Дали ангелот го носи на рамо, велеле.
        
      
    
    
    
      „Пиреј“
         од Петре М. Андреевски 
        (1983)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          - Прости, попе, - му рече дедо ми- ама голем ќерата си ти.
        
      
    
    
    
      „Крстот камбаната знамето“
         од Мето Јовановски 
        (1990)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Отишла и му кажала што мака има. А тој учителот и учен, ама и итар кератата.
        
      
    
    
    
      „Продавница за љубопитните“
         од Мето Јовановски 
        (2003)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          - Стој бре ќерата, каде си се забрзал! - викна едниот од аскерот наоружани до заби, небаре Петар брзаше, како може да се брза со толкав товар? - Добро, добро еве застанав...
        
      
    
    
    
      „Ветришта“
         од Радојка Трајанова 
        (2008)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тргнати веќе, Кочо пак се сврте. На излегување Рангел му намигна:
     - Тој ќерата знаеш што ѝ рече?
        
      
    
    
    
      „Послание“
         од Блаже Конески 
        (2008)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Веднаш му се обрати на својот Месади:  - Кој е бре овој ќерата на говорницата?
        
      
    
    
    
      „Амбасади“
         од Луан Старова 
        (2009)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ќератајата низ дуљбија мора да видел дека тука имам мажи во години.
        
      
    
    
    
      „Големата удолница“
         од Петре Наковски 
        (2014)