јадосан (прид.)
Дедо Ангеле пак се врати в село дојадосан.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Стариов, волк да го уапе, ќе се отруе од него - толку е вечерва јадосан, - рече Трајан.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Летнав по неа онака здивен и јадосан ја вртев силно вртешката.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Длабоко навредените, оскрбените, грешниците, покајниците, осамените, јадосаните, очајниците, неутешените во љубовта и во загубата на најмилото, луѓето исправени пред неизвесноста и ризикот на следниот чекор, животните корабокрушеници, - сите, сите доаѓаа тука и на дивината наоколу, на небесата над Потковицата, на овчарите и на случајните намерници, лелекајќи гласно им ги доверуваа своите тајни и несреќи, своите болки и загуби, своите намери и решенија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Светлината што доаѓа однадвор од самракот внатре во одајата се меша со светлината на четири големи свеќи, на источниот ѕид под исусовото распетие горат за душа на покојникот, и на поседнатите околу трпезата, се протега од јужниот до северниот ѕид, осветлуваќи им ги лицата, груби и јадосани, им дава чуден неземски изглед.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Само ги слушаш, до доцна во ноќта, како тулуликаат волците во гората и како жеравите, прелетувајќи ја Потковицата, одат некаде на југ, кликтаат јадосано и осамено.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кодош низаеден, си велам јадосан до немај каде.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Неговите широки кожести крилја нервозно трепереа зад јадосаниот грб.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Сместен во Поградец, град во кој диктаторот сакаше да престојува секое лето, новелата на Кадаре прикажува еден голем албански поет јадосан од режимот, чија последна слобода, поради немање можност да одлета или да отплови, поради неможноста да ги види своите дела широко распространети, се состои во неговото вљубување за последен пат и покрај одминатите години.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Беше пред Божиќ, а јас само едно тенко штофче купив, го сошив во два дела и ништо друго. Јадосана, почнав да плачам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
