шушлив прид.

шушлив (прид.)

Чу како шушливо му се пушти гласот и млитаво и тапо падна во свеста на Арсо: - ... Смрт со бесење...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Зарипнато шушливиот глас се слушна од соседната ќелија. Таму некој громко замрморе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)