шетка (несв.)
Кротко шетка црна сенка, исплакуе својот век.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
— Абре, не ми се поплака, токо од ка се врати откај тебе чупето, не се држи. Море пее, море скока, море шетка, место не го ваќа, ене го, го грабна букарот и крши лејка, по вода отиде, ако беше п'н букарот пресна вода.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сулоага, со ќуркот на едното рамо, чибук од половина метро в уста, едвај го лапа ќилибарот, се шетка и прави муабет, де со еден, де со друг чорбаџија Распрашува за дома, за деца, за стока и за бериќетот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Петре шетка од олтар — во олтар, ги опрема серафимите, крстот за „входот“ и друго што треба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не поминаа ни десетина-петнаесет минути, само што го допиваа шербетот анамите, а кадијата за сето тоа време се шеткаше нервозно низ одајата, вратата се отвори и на неа се појави Ајша со Сефедина, носејќи ја Анѓа на раце изврзана со дебела ортома од градник до глезни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Само будали луѓе можат да го сторат тоа – и пак почна да се шетка низ салата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Така и коковчето, и пиленцето, остануваат на ѕидот, а Зоки и Лидија продолжуваат да шеткаат.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Во секоја куќа светеше борина, шеткаа жени низ куќи, ги растовараа мажите добиците со сено, трева, дрва; се прибираа аргати од работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Демек така, Јоване, а? Јас ќе шеткам одонаде река, ќе терам ваки стока, ти ќе a преземаш понатака.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Едниот гаваз разговараше со Ѓузепо, a другиот се шеткаше под полно оружје.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Вечерта ќе ме изведат надвор и ќе ме шеткаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Филип Хаџиевски само шетка и потпевнува: ,Гледам на Исток, гледам на Запад, не знам која страна е на моја страна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Околу устите веќе им шеткаат муви и комарци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можеби дури ќе успеете и да го заборавите додека се шеткате меѓу несмасните надгробни споменици од осумнаесеттиот век, понекогаш налик на вазни, што можат да се добијат на некоја уметничка лотарија, но почесто личејќи на облаци вкаменета пена од прашок за перење; потоа меѓу надгробните споменици од деветнаесеттиот век, интересни поради мешањето на рускиот класицизам и уште по нешто руско, се чини, духот на апсолутизмот и, најпосле, помеѓу надгробните плочи од последниве децении, неромантични, каков што е обичниот алат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Чана шетка и липа, не може душа да собере, и поминува доста време додека својата голема снага ја седнува на сламарикот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Околу осум часот, додека го чекав Дагларбеј да ме земе, се шеткав во фоајето со рацете одзади, загледував по излозите на богатите шопови во ентериерот и минував меѓу господата со пеперутки машни и дамите во блескава облека и скапи парфеми.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Покрај малечката Пелагија која, чврчорејќи шеткаше наоколу, со претходна дозвола од мајката Перса, Мурџо ги запознаваше мирисите на одајчето.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Стана кајмакамот, почна да шетка околу ибн Бајко и да го разгледува шеретски од сите страни.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Од кожарско-ќурчиската чаршија, од Капан-ан до Туз пазар, туфекчиската чаршија од Мустафа-пашината џамија, дуќаните и работилниците со ножови, сабји и друго оружје, до платнарите, абаџиите, бојаџиите, казанџиите, сарачите, јорганџиите, калајџиите, терзиите и кафтанџиите, сѐ беше на нога и траскаше, чукаше, коваше, тропаше, викаше, довикуваше, и повикуваше, а дуќанџиите шеткаа пред своите мали царства, не сакајќи да мислат на големото што ги беше поклопило и кое им ја пиеше и потта, и душата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Еден муфетиш, општински инспектор, и еден онбашија, шеткаа намуртено крај групата рисјани на која ѝ се придружи Сандри.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
