чујност ж.

чујност (ж.)

Потоа, со истата чујност и одолжување, таа се предава на својот телефонски разговор, односно монолог, со израз наеднаш изменет од рамнодушен кон заинтригиран, наполно бришејќи ги патниците од својот видокруг.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во изливот на емоциите останале забележани само оние кои отишле најдалеку во чујноста.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)