чудесија (ж.)
Ми дотежнало да лежам па излегов малце да им расправам на децава за чудесијата на поп-Пауна, бог да го прости.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги гледаше неговите кревки увца и неговите очички, и оние четири тенки како чапарушки и растрперени ноженца, ја гледаше сета таа чудесија од кревкост и невиност, со нешто многу од тревките во себе и со секој миг сè посилно знаеше дека таа дива ноќ не можеше да биде во состојба ни да измисли друг повистински гостин, што би можела да му испрати за да го зарадува во неговата самота, од овој, што беше сега тука, во неговите нозе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Набргу по овие чудесии се разнесоа викови на дотогаш мирните граѓани: - Злато! Злато! Луѓе, злато!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
10. ГОЛЕМА ЛАЖИЦА САКАШ, ГОЛЕМА ЛОПАТА ЗЕМИ - земајќи ја лопатата си намислил некој со неа да срка, а не да ја бодина в земи - ете какви чудесии запостоеја на веков!...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Уште една ропска ноќ, со толку можности во себе за правење чудесии, си мислеше, се спушта врз мене, ме завиткува во себе, ме поплатува.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во меѓувреме, додека попот одел од куќа до куќа и со зборови од неколку јазици им ги раскажувал големите чудесии од кои крвта се замрзнувала в жили, се прочуло дека Фиданка Кукникова сака да се омажи за крестокосиот Доце Срменков и дека ќе стане мајка на неговите деца, едното веќе со воздишки по нејзината убавина, доколку тој пристане да го земе во новата куќа и свекор ѝ, земјолик човек што се хранел еднаш дневно со печен компир.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Гледаме „тројца писари, а сите тројца заедно имаат две раце“, гледаме накази и чудесија, момче „прекриено со пот од бела крв“, застрашувачки суштества од морските длабочини и небески височини, цела една низа на „фасцинирачки пореметувања“. Arcimboldo inverno 232 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А самиот знаеш какви сè чудесии ќе насобере во својата торба таквата ала кога ќе тргне на пат.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Чекав исполнет со чудесијата на спокојството во себе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Му ја подаде книгата на Сликарот и некако придушено, речиси шепотно, му рече: „Одговорот на оваа чудесија треба да го побарате во оваа книга, под одреденицата „Фазли паша“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
- Ваква чудесија еднаш во три века човечки се раѓа, додаде Аксе Касапино.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Со животот нема шега. Постојано знае да нѐ восхити со своите чудесии.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
На авторот му е оставено да ја состави таа материја, да ја исполни со богатствата и чудесиите на безбројните мирудии со кои животот штедро нѐ дарувал.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Жена му пак, Калија, и таа со златни раце како него, кои во коприни донесени од Измир со срма правеле чудесии, на ибн Пајко му била десна рака и десно раме, ама и чувар за нивната неизмерна меѓусебна љубов.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Од другата страна на Вардар се само бавчи и зеленило, ливади и пошумени места кои се искачуваат да го освојат голиот рид на југ. Боженце, какви чудесии!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Можеби ова се чудесии, ама вистинити! Таа стоеше во очите!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Аномалијата или чудесијата на напуштањето на врвната позиција на владеењето, како предизвик на нашите константи, на нашиот идентитет, според Емил Сјоран, може да се случи само во исклучителни моменти, за што се восхитуваат филозофите, а се чудат историчарите!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
