чести (несв.)
Прави што правиш, чести си го таткото и мајката да не добиеш некоја клетва во некој лош саат, за да тргаш мака".
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ами лели едно ме видоа и на име ми рекоа и ме однесоа дома, та ме нагостија и многу ме честија.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Море, од кај те познаваа, бре Силјане, што те честија,“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ајде да седнеме да си го гостиме и честиме брат Арсо!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
— Јас немам овдека куќа, ни жена ни деца, ама ете, а брате на! — сакам да ми дојдете каде шо живеам да ми го честите денов.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А Трајко само чести. — Повелете, бег, повелете ефенди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А кога ќе ми се врати по војнава, дојди и ти со него. Ќе се честиме со она што дал господ.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Слушај! вреваџијата ја прекина својата песна и се сврте кон згрчениот сосед. - Земи и ти една. Те честам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Одаите стојат постојано послани со тешки скапоцени килими, а гостите се честат со маџун само од трендафили и смокви. Чорбаџиска куќа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Мајка му и баба му ги честат, татко му разговара со нив, а Зоки ги пребројува подароците.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Мајка му ги донесе колачињата и почна да ги чести гостите, Но Зоки го одминува, како да не го гледа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И сега, кога и Толе, како Бешот, им рече на азите и коџабашијата да ги честат офицерите, овие со сета своја сила се фрлија на таа работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Чести за името, за светецот. А во војска, гости, колку да сакаш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
— Сега, ајде да ве честам, им велам на криминалците, голема услуга ми направивте.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ајде, по една малина! Јас честам, а потоа сите кај мене.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Овде е многу топло. Сто осумдесет и третиот ден од годината ги спушта ролетните, влкучува вентилатор, чести гајба скопско пиво најладно.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Кога влегуваш во аптека, сите ти прават место а аптекарите без прашање те честат со двоен лексилиум.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ни пријде келнерот со две чашки гроздова ракија. - Чести куќата за добредојде! – рече срдечно келнерот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Марија, кога ќе ги земе парите од пошта, ќе чести побогато.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Да не ги честевме работниците и да не земевме да го запретаме каналон со првата рака земја на цевките, којзнае дали ќе се напраеше ова чудо“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
