чатал (м.)
Најпосле со бавни, пресметани движења со по една рака, тој го сопаша својот долг појас, а потоа почна со него да се испреплеткува себеси за сите околни гранки, оставајќи се речиси спружен врз чаталите на старата бука, изврзувајќи ја својата половина, своите нозе и своите надлактици исто онака, како што може да биде врзано сѐ друго, само не своето тело.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На плеќите носеше нарамена раница од телешка кожа, во рацете дебел боров бастун — тукашно производство, дури и недокастрен, со неколку чатали.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Потоа исправи го на чатал и чувај го на полица. Да ги плашам децата?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Патем, бате“, рече тој. „Слушам дека оној мој неранимајко те удрил вчера со чатал. Убаво го искарав поради тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се сврте токму навреме за да ја види г-ѓа Парсонс како го вовлекува својот син назад во собата, додека момчето го ставаше чаталот во џебот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Всушност, му реков дека ќе му го одземам чаталот ако го стори тоа повторно“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
