цигански (прид.)
ТЕОДОС: Што, и ти држиш циганска страна!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Доаѓа од градот нестрпливо забрзан, се обѕрнува и вика, со одвај забележлива циганска интонација.) Ајде, поитај, бре Ампо, немој така како непоткован коњ!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А не е срамота и греота јас да бидам цигански кум!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Се заредија тешки ноќи на она циганско лето во кое природата со последни сили му се отргнува на сонот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А тие сосила сега ќе ги земат. Без цигански романси и хризантеми.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И на шумовите - циганските огништа беа топли од детска врева и од брзи весели песни.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се заплетка во криви и тесни сокачиња на циганскиот крај и забележа: сѐ е ноќе поинакво - и луѓе и куќи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Хирургот Никола или?... Не знаеше дека му готват стапица и се сеќаваше - ја испрати Јана до циганскиот крај на крај на град и шарајќи со очи по разнобојните мали куќички и ги стисна рацете: „Се каеш ли?“ Недалеку од нив голомешесто Циганче со стар, ноќен сад на глава, сонуваше да стане војник.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
На едно место сретнавме циганска населба, која сопатникот од Холандија ни ја покажа со мала насмевка.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се заредија тешки ноќи на она циганско лето во кое природата со последни сили му се оттргнуваа на сонот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Онисифор Проказник не отстапил. Само малку ја поткренал циганската дурија од која не се одвоил ни преку ноќ.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сѐ почесто го наоѓале како се тетерави пред сурија распуштени дечишта или како спие напаѓан од муви во сенка на циганска плитарска куќа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Обајцата, пошле секој на своја страна, едниот Онисифор да копа јама, сам, со циганска дурија, другиот да собира гранки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во неговите треперливи, што од умор што од среќа, рачиња се превиткува скокотливо некаква сукња во цигански бои.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Обидете се да им објасните што е тоа казино или „Ермитаж“* со цигански хорови, или московските пивници, каде што се испива море од пиво и каде со хармоника, се пее песната за разбојникот Кудејара: ...
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се раѓаат во тој напор на мислите и во враќањето на настаните нејасни излези, посакувани решенија, пророштва чуени некогаш во цигански шатор, стереотипи на гледачка на дланка, во кои, еве, во некој дел од животот, човек сака да поверува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Ех, барем малку да заврне, да разлади! Ова циганско лето нема крај“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Па се поклони, сиот теракота печена на тивок оган, со цигански шарена шамија околу мисирковиот врат, прво задолжително на жените со поглед како во решавачка карта, а потоа деловно им соопшти на мажите: - Тој ми е најдобар студент, најнадежен.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
По долги години, еден од дворјаните, за да му се додвори на царот, му ја кажал вистината дека неговиот син е со чергарите, а тој што го има кај себе е од циганската черга.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Имаше тука и јамајкански рапери и американски поп-пејачки и многу електроника и семплови и хорови и цигански трубачи...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
