цевка (ж.)
Грижливо ја изделка корката, со парче тел го издлаби босчето како цевка, а по тоа зеде едно потенко багремово гранче, го дупна насреде и со него го затна отворот на црцалото.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Мече весело стана, го погледа со гордост своето дело и наеднаш му текна да го испроба: од долниот отвор му сипа вода до половина, по тоа го стави чамовото дрвце во цевката, го притисна силно и тенка, остра струјка вода блисна далеку нагоре.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Кога со тоа беше готов, со ножето изделка друго чамово дрвце, така колку да може да се протиња низ цевката.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Во предниот земник обично е разбојот и по некоја крбла, каче, ковчеже со разни ситнарии: цевки, предена кадели, пласти и секаков „абур — џубур".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во раката држеше пушка за цевката.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сакаше да прсне вратата во илјада искри, да влезат прогонувачите со гладни челични цевки свртени кон неговото грло, да го уништат, со неговото уништување да ја уништат и парадата на пакосните портрети родени во пијана занесеност на оној што ја остави својата седалка за милување и појде, го уверуваше, по лекар.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И веќе не говореше тој туку студената цевка на пушката: „Ќе бројам до три. Ако не се разоружаш, ќе пукам. Еден...“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тесногрлата цевка зина кон капетанот, темна, злокоба, и тоа го стори како еднаш засекогаш да сторува.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И знаев дека не бегав од љубопитно издолжените цевки на револверите туку од неа, од таа огромна гасеница, од тој грев“.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Потивко, еве ги, го прекинува Капсула и ја протина цевката низ френгијата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
После денот шибна низ челичните цевки на пушките, ги избриша сенките на патролите и ги изми плочниците; а тој потече со тој млаз давејќи ја в грло својата пилеста смеа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ја кренав пушката. Гледам право на цевката ми трчи зајаче.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Цевката, дебела цела педа, се испружила токму на средината. - Нема да нѐ запреш, ти гадотијо!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Павле си ја провлекува раката по студената, мртва цевка и, без да губи време, ја бара рачката на својот нож, прилепнат за десниот колк.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Дури кога белата точка на излезот сосема избледнува, Павле си ги доближува устите до отворот на воздушната цевка и провлечено вика: - Колку е часот?
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Којзнае по кој пат го повтори она, што му го истера во неколку збора од застојаноста во грлото, како зрно од цевка, сиот тој напен во градите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потскокнуваше при секое негово пукање, а на крајот, кога тој удри во празната цевка и кога остана преклонет, со пушката, исто како и со празни раце, мечката пак мирно се сврте кон топлото месо на јарчето, го собра со своите шепи од снегот, и замина напреку, оддалечувајќи се.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој не чекаше, тој сега ја нанишани така добро, што притоа цевката не му потрепери ни за влакно.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со цевката му дадоа знак да ги крене рацете нагоре: го претресуваа по џебовите од пантолоните и гуната, а потоа и по телото.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се вовлече во сламата, ја насочи цевката кон вратата и неспокојно ја чекаше жртвата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
