хонорар (м.)
Ина уредила вечерта да настапам со својата точка, во паузата на програмата; директорот ми рече дека настапувам без никаков хонорар и на своја одговорност; се согласив.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
За преводот ви следува и хонорар.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Хоноранот ќе ти биде исплатен, а кога, не можам да ти кажам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Хонорарот? Почекај малку, следната недела...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ми треба одмор, сфаќаш. Хонорарот? Ќе видиме.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А на крај може да падне некој паушал како хонорар, ако директорот позитивно ти ја оцени работата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Кога се одделив од семејството, формирајќи го сопственото, не отстапувајќи од правилото по завршеното средно училиште да се даде извесен влог во семејството, се вработив како новинар и продолжив, од своите хонорари кои ги добивав, да одделувам за моите родители.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во отоманските простории на Судска медицина ги пречекаа некои лица под гази и со гумени ракавици, кои би можеле да му бидат некогашни колеги од студии или вонземјани ангажирани за хонорар, што ги одведоа до една поголема просторија како семинарска читална по чии ѕидови место рафтови со книги се редеа кофчежиња за картотеки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се сеќавам, во една пригода, кога, на заминување, му оставив една банкнота на Татко од последниот примен хонорар, Мајка тивко му рече: – Зошто му земаш пари?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тоа го охрабри, или го насочи, или го поттикна, или просто го подлажа да напише еден драмски текст, од кој театарските уметници толку се изненадија што дури и се намуртија, па одвај се најде некој почетник режисер да го постави на една провинциска сцена, некогашна коњушница на некогашна касарна, што живуркаше со половина душа, одвај собирајќи премиерска публика, а не пак да собере некој денар за авторски хонорар.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Никогаш стручна литература за која што тој сметаше дека не е доволно едуциран, без разлика колкав беше хонорарот.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Оти работат без хонорар или ако земаат хонорари, тие се толку малечки што одредницата будали сепак не ги одминува.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Додека едните играат за мала плата, другите гледаат да го оправдаат хонорарот умешно продуцирајќи кич ситуации.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
