хибриден (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Беа тоа трите млади поети – Апчо, Клапчо и Шљапчо, со хибридни физиономии меѓу слатко заморче и алчен чакал.
        
      
    
    
    
      „Слово за змијата“
         од Александар Прокопиев 
        (1992)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Оваа                               тензија помеѓу идејата за хибридна и за хомогена држава е голем                               социјален и политички проблем кој треба да биде решен.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 4-5“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Укинувањето     на строгата разлика помеѓу текстуалните родови се обидуваме да ја формулираме на една речиси     невидлива, философско-литерарна граница, на едно место кое би можело да биде подрачје на     најплодни сретнувања, меѓупросторот на стилизацијата на новиот, хибриден дискурс.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 4-5“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Сметаме дека токму неговото творечко испреплетување на           разни медии е она што Ле Гак го прави интересен и, во крајна линија, го квалификува да влезе во ова хибридно и „копиљско“ списание кое има тенденција да ја руши „светоста“           на медиските канони.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 35“
        
        (1997)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Потоа го привлече говорпишувачот и издиктира една порака на хибридниот жаргон на министерствата:
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Смислата на оваа добро организирана хибридна прозна белетристика се потпира и врз наклонетоста на авторот кон сентенциозности.
        
      
    
    
    
      „Ервехе“
         од Луан Старова 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Понекоја бугарско-кинеска јакна, со неиндентификувачко чудовиште или исклештен змеј со премногу канџи и премалку заби, хибридно се вкрстуваше со модерно палто на млада госпоѓица која сѐ уште нема, или има освоено многу одважен маж.
        
      
    
    
    
      „Ниска латентна револуција“
         од Фросина Наумовска 
        (2010)