хеликоптер (м.)
Јурнуваме кон градот со хеликоптерот и го поведуваме Тате на безбројни атракции за да му останат лицето и главата долу со нас и да не гледа на ниедна друга страна.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Одвреме навреме ќе ги надлеташе понекој хеликоптер.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И ќе заминеше низ улицата, нема да оди со хеликоптер ниту со автомобил или автобус, ќе оди пеш, со униформата сокриена во куферчето што го носи на рамо; не сакаше никој да помисли дека е вообразен затоа што е Ракетар.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Хелихоптерот падна дур трепнеш, како сандак.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Токму во тој миг еден хеликоптер во минување затропоти и во собата се затресоа прозорците со кристално ѕвечење.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Денес целиот ден го набљудував малиот хеликоптер како исцртува тесна мрежа над оваа моја земја, земја на прогон, хотелот „Нова Ружа”.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Шерифот изнајми хеликоптер и се качи на врвот од водената кула и оттаму нѐ набљудуваше со двоглед.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Па сепак, ограничениот луксуз што го ужива тој - неговиот голем стан на убаво место, поквалитетниот текстил на неговата облека, подобриот квалитет на неговата храна, пијалак и тутун, неговите двајца или тројца прислужници, неговиот приватен автомобил или хеликоптер - го ставаат во свет различен од оној на еден член на Надворешната партија, а членовите на Надворешната партија уживаат слични предности во споредба со угнетените маси што ние ги нарекуваме „ пролови“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Хеликоптерите сега повеќе се употребуваат отколку порано, авионите - бомбардери се во голема мера заменети од самонаводни проектили, а лесно ранливите подвижни воени бродови им го отстапија местото на речиси непотопливите Пловечки тврдини; во секој друг поглед не е направен речиси никаков напредок.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во споредба со минатата година, сега има повеќе храна, повеќе облека, повеќе куќи, повеќе мебел, повеќе тенџериња, повеќе бензин, повеќе бродови, повеќе хеликоптери, повеќе книги, повеќе бебиња - повеќе сѐ и сешто, освен болести, криминал и лудило.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- кога влегуваат во ноќниот бар, во позадината задолжително се врцка полугола танчерка на шипка; - кога гл. јунак поаѓа во решителна задача, без оглед дали тогаш чекори, трча или скокнува во хеликоптер, тој им вели на своите сакани (жена, женска, деца, татко итн): „те сакам“, а тие (понекогаш здружено) одговараат: „и јас тебе“;
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Му се слоши кога на телевизија гледаше како хеликоптерите ги надлетуваат селата во кои тој никогаш дотогаш не бил.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
На преполни стадиони спектакуларно пристигнуваше со хеликоптер.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Влеговме во Картагина. Забележавме на небото над резиденцијата и вилата Магребија како се спушта хеликоптер, а други хеликоптери кружеа околу резиденциите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Затоа, беше ангажиран хеликоптер со кој беше префрлена во скопскиот клинички центар.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
