харем (м.)
Не рачил е мрсниј Турчин кашти ни да газит, он не можеше да љубите 6'лгарски девојки, не е мог'л да ги турчит, в свој харем да држит, да не могат да излезат испод тежок затвор, да не видат свет ми божиј, ни па се'лнце јасно...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Тој сака да ужива со тебе во харемот!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ќе те турчи!... Верата ќе ти ја мени!... Во харем ќе те затвори и ќе те забули!... Каде полошо од тоа!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Добар е нашиот кадија; од сонцето е подобар – ѝ зборуваше Ајша на Анѓа уште по десет дена од доведувањето во харемот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кога Ајша ни по два-три месеци не успеа, кадијата реши да се послужи со една од своите кадани, која по овој истиот пат беше дојдена во неговиот харем.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Си претстави како ќе најде убави моми и млади невести и од сите ќе ги избере најубавите и ќе ги донесе во својот харем, кој и инаку не беше празен.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Завистливо им говореше стариот евнух на жените од харемот, кои силно негодуваа, кога ги напушташе пашата, дури и во најсладосните харемски часови.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Овој богато го наградуваше и во истиот миг, оставаше жени, харем, пријатели, работа, оставаше сѐ - се фрлаше на коњот и придружен од гавазите и булукот ’ртки јуреше на означеното место.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пријателите, харемот, ловот на срни - сѐ имаше изоставено и заборавено.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Тутун и во него е водичот за султанскиот харем. - Хашиш! - скоро викна од изненадување Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Седум жени во еден месец поминуваат во харемот на Џемал-ага. А од нив нема вест.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Раскошна архитектура, мермерни шедрвани, бавчи и цвеќиња и двор опашан со висок ѕид, босфорски води, огромни мермерни столбови. 14.500 кгр. злато, кристал, хареми, тешки персиски килими, мермерни бањи, уметнички слики, фрески, полилеи, едно баснословно богатство - тоа е „Долма Бахче“...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тешко е во Истанбул да се најдат поубави места за живеење од оние каде што со векови живееле турските падишаси, уживале во харемите и покрај шадрваните ја кроеле историјата и судбината на рајата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Од таа страна на ѕидот се наоѓале харемите, па убавиците можеле да наѕираат во салата и да имаат допир со надворешниот свет само низ овие мермерни решетки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кога се врати дома, по сфатката со Дамческите, за да се успокои, не се качи горе, во харемот, туку нареди да му постелат под црницата и таму да го услужат со татли кафе, локум и студена вода а потем заповеда и Коранот да му го донесат тука.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во Потковицата сѐ уште се немаше случено, но за слични злодела денизден пристигаа вести од околните села: Турците грабеа моми и невести и ги носеа на чифлизите; таму ги турчеа и се женеа со нив или сѐ до старост ги чуваа во харемите, а кога ќе остареа, огрубени и обесчестени, ги падеа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ќе заборавев да ја споменам вадиотров сауната што јас ја ескивирав а препородените ме искараа небаре одбив да влезам во харем.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Да не ја пратил некаде Атиџе? Да не ја премажил за некој друг бег и ја затворил во неговиот харем?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Зар на мојот Марко да му бидам една од жените, или некоја од харемот, ако се полакоми и харем да има? Никогаш, никогаш!“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Нека си ги гледа тој своите анами во харемот.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
