фризерка ж.

фризерка (ж.)

Фризерка ни е есесовката Гертруда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гертруда фризерката од СС-единиците во Грција.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се свртувам: две криминалки ја тепаат фризерката Гертруда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Порано се бричеше на неколку дена, потпирајќи го огледалото на ѕидот од бараката во дворот за да му гледа подобро или одеше во берберницата за да ги почувствува барем еднаш неделно нежните прсти на фризерката која го бричеше жулкајќи го по лицето за да провери каде треба уште да помине со бричот или по бричењето да го намачка со мирис и помада.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кусо потстрижана коса, што очигледно и ја фазонирала некоја невешта фризерка, тенки нозе, тенки раце, тенки прсти на рацете ... сѐ тенко и издолжено, лицето и вратот исти такви, очите слични, малку искосени кон слепоочниците, темна кожа... никаква блуза и панталони.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Онаа, распуштеницана од вториот кат, фризеркана, како му се ували на докторон... и сега ужива.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)