формален (прид.)
Идеализмот го отфрли објективниот свет, но неговата формална логика не можеше да го замисли единството на два спротивни поима, нивното пораѓање и настанување еден од друг.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
За тогашната формална логика важеше императивот: или — или, трето нема.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Зашто напорот да се одделат од традицијата ги доведувал до едно усвитено место од кое, ако ништо повеќе, можеле да го редуцираат товарот на формалните, манирските и рутинските, наследства и да дојдат, како до сопствено откровение, пак до јадрото и сублиматот на традицијата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Таквиот свој статус, единствени но само формални стопани на Потковицата, и статусот на Потковицата, неподелена, Акиноските го задржаа до 1593 година.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Упростено речено, во основа на сексуалниот однос се фантазматските обрасци, психичките репрезентации, мисли и идеи кои не се латентни па потоа потиснати како што е тоа случај во сонот, туку се латентни, а потоа подложени на регресија и тоа не формална, туку топичка регресија, преку сензори- моториката до оргазмот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ова се јави како резултат на зголемениот број на „преведувачи- аматери“ (меѓу кои и голем број Британски дипломати) чија единствена цел беше, да се пренесе содржината на делото запоставувајќи го истражувањето на формалните карактеристики на текстот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Харнад: Всушност, би рекол дека активноста на некој човек кој прави кулинарски формални пресметки со молив и хартија би можела да е поинакво имплементирање (иако краткотрајно) на истата програма како она изведено од калкулатор (ако ги употребува истите рецепти).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Класичната филологија и компаративната книжевност, лексичката статистика и етнографијата, социологијата на јазикот (на масата) на одредена класа, формалната реторика, поетиката, студиите за граматиката се комбинирани со цел да се разјасни актот на преведувањето и процесот на „меѓусебниот живот на јазиците“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Како и сите вистински класици, без оглед на своите најдлабоки познавања тој не е интелектуален, туку формален; неговиот поглед на свет е секундарен во однос кон геометријата на фигурите и кон нивната местоположба.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Компјутерите не се инхерентно бинарни и тие не извршуваат инструкции, програмите не оперираат исклучиво со соодветни формални симболи, а разликата помеѓу интерпретерот и интерпретираниот јазик - помеѓу процесорот и програмата - обично не коинцидира со разликата помеѓу hardњare и softњare. Rychlack прави неколку едноставни грешки во описот на работата на компјутерите.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Кога извесни формални симболни системи (на пр. компјутерските програми) се имплементирани како динамички физички симболни системи (на пр., кога тие се стартуваат на компјутер) нивната активност може да се интерпретира на повисоки нивоа (пр., бинарниот код може да се интерпретира како LISP, LISP кодот може да се интерпретира како англиски јазик, а англискиот може да се интерпретира како разговор со смисла).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Навистина, една од главните задачи на секоја историја на рецепцијата на модерната уметност е да се докажат идеолошките моменти во божем општествено неутралните формални анализи на уметноста...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Хипнозата во ограничената формална смисла е еден посебен случај на наведување.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Математичкиот алгоритам ќе ги изрази формалните закони на симболизацијата, синтаксичките структури, независни од ова или она поединечно средство на изразување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На тоа сепак нема да се задржувам, само ќе забележам дека, според Вилхелм Фридеман, кралот и Бах размениле формални поздрави.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Го нарече „прозор-греалка“ бидејќи тој, како и повеќето негови синтагми - уснени бродови (Mund- Boote), забни огради (Zahn-Zaune), тревнати бради (Gras-B, 139rte), спирални очила (Spiral-Brillen) - во својата формална амбиваленција истовремено потсетува на повеќе нешта: на мала печка и на оние виенски прозори на наемните куќи од времето на несолидните претпријатија (Grundjahre, понекогаш и Grunderzeit, е време на несолидно работење на германските акционерски друштва 1871-1872), кои секогаш имаат некој вид круна или капа од штукатура.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Откако го пронашол ваквиот код, следниот чекор за Гедел бил во детали да го трансформира парадоксот на Епименид во некаков формален израз од теоријата на броеви.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ташко Георгиевски, мој е впечаток, мошне впечатливо ги спојува специфичните и субверзивни формални јазички иновации (пореметена синтакса, преплет на гласови, тек на свест...) со она што значи „наш дух, ритам и автентичност“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Почнува играта со формални лушпи.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Неговите молитви ретко беа однапред смислени или формални.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
