учтивост (ж.)
Во купето од втората класа, од учтивост или плашливост, тој податливо ги потврдува здодевните зборови на сребренокосиот човек кој патува до некоја блиска станица и кој при слегувањето не заборави да си го каже името: Етхем-паша.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
„Ти си еден варварин. Си им го украл јазикот, а си им ја запустил учтивоста на Французите...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој почна да зборува за него со карактеристична сериозна учтивост, со која се разликуваше од мнозинството членови на Внатрешната партија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
О'Брајан повторно кимна. Со некаква сериозна учтивост, тој ја заврши римата:.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Оти кажано е: непријателот твој најдобар лекар е на мааните твои, оти подобро ги гледа од пријателот, кој од учтивост или ласкање никогаш отворено нема да ти ги изглаголи!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Една претерана, залижана учтивост, која ја препознавам кај себе во ситуациите кога глумам „правилно“ однесување, а во исто време знам дека е фалшива.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
