успивање (ср.)
ΙΙ Ноќта е заборав, заборавот успивање, кога сите мисли на праг ги оставаме.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
„Си беше еднаш еднаш едно убаво русокосо девојченце кое живееше блиску до шумата“, почна да чита мајката, како суптилен вовед во успивањето, кое тој го презираше.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Дека успивањето не е само причина за фалење и за неконвенционално однесување во социјалната средина, зборува примерот со брилијантниот студент по медицина од Британија кој се успал на испитот по Физиологија.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ете, успивањето може да биде со фатален крај. Затоа најдобро е очите да се држат отворени.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
