уплаши (св.)
Кога ја видел старецо, се уплашил да не е дјаволска работа.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Се уплашил сиромав Силјан едно чудо, чунки си рекол со умот оти ќе бидат некои ѕверови.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
И како се уплаши да не го издаде тој излага: - Не сум од тука. Јас немам никого ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
„Ако а видел човек прв мечката, ќе се уплашела, ќе го поплукала и ќе избегала од него, а ако го видела првин таа, ќе му врлела и ќе го изедела.“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Гласот таа веднаш го позна, се уплаши од него и се разбуди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Откако Неда погледа во Крстета; тој толку се уплаши, та веќе не ја заврте главата на таа страна.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не се уплаши, но повеќе од љубипитство се сврте натаму.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Авторот „Долу по полено, по врабацине, до срцево Сѐ е така и ноќ и нож в плеќи забиен Не ме уплашија векови со нож од туѓа рака Ме плаши час од рака своја в плеќи“.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
„Се уплашивте? Вие сте многумина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Можеби изневериле на клетвата? Се уплашиле во последен момент?
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
За кого да мислам сега? Стојам победен, свалкан пред скорните на оној што требаше да го уплашам и уништам.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но, рожбата на онаа набиена темничина, која знаеше и толку да уплаши за веќе да не постои никаков завет, зад кој би можело подлабоко да се засолне, тоа животинче, што сега ќе беше уште една жртва на сета расплисната и ненаситна глад, што се клештеше со своите завивања по сета снежна пустелија надвор, ако не беше неговата врата, тој долгоушко, со своите кревки, растреперени високи ножиња, не можеше толку бргу да го заборави оној, што беше останал да крчи од другата страна на вратата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сеизот, кога ги виде вооружените комити, се уплаши, веднаш скокна од коњот, ја фрли пушката и ја спрашти да бега по патот кон Струмица.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Одеднаш коњчето Дорчо се уплаши и застана.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Дорчо ми се уплаши! - почна да измислува Трајче за да се извлече.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Малчо се уплаши. А што ако дотрчаат соседите па ја откорнат?
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А најмногу се тешеше Толе дека навистина без никакви потреси и непријатности ќе ја помине оваа лоша зима, од која есеноска баеги се уплаши.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Тина, сѐ ќе биде добро, верувај му на татко ти, - ми зборуваше низ солзите, тивко, со страв да не се разбуди Ели и да не ја уплашиме.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тој првин како да се уплаши и да сакаше да побегне, но го виде мајмунчето и подзапре.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Уба ја, си велам, каква дивина е она? И малку се уплашив вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
