уништувач м.

уништувач (м.)

Ако се јават две вери, односно ако покрај религијата се надоврзе и комунизмот, тогаш ќе настанат непотребни, уништувачки борби помеѓу луѓето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А под „патот Јура-Париз” не се подразбираат два града во Франција; туку се мисли на јуре, или поротник (т.е оној кој донесува пресуда), и Парис, грчки антички јунак, како и јунак од една поема од Жариевата новела: Личен Парис, уништувач на мирот, Судија на Божиците, а пак љубовник на жени.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Војната, меѓутоа, не е повеќе она очајничко, уништувачко борење, какво што беше во почетокот на дваесеттиот век.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Посебно, Татко беше импресиониран од моќта на јагулата да се прилагодува, да се преобратува, во пресрет на семоќните уништувачки сили на патот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше тоа воедно време кога започнуваше нејзиното оспорување, за да заврши во крвави братоубиствени уништувачки судири на довчерашната братска заедница на народи и народности!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Луди, безумни и неразумни времиња и во нив и луѓе кои од туѓата болка си направија широка и мека постела распослана врз тој тежок и ужасно болен, страшен и уништувачки удар што нѐ раздроби, откорна и разнебити...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Цело време гледам во нив благородна вдахновеност, чинам, не денешна, ами пренесувана и љубоморно негувана од колено до колено и гледав уште искри на подбивност кон уништувачкото бреме на времето кое на овие простори истури толку омраза, лошотилак, кодошлук и подбуцнување...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)