удобно (прил.)
Во куќата беше чисто и удобно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Неговите прсти се забуцуваа во кафениот отвор и никако не можеа удобно да ја стиснат црната дршка на револверот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Масата е удобно лежиште кога ќе го допреш челото на неа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во ѓумето, кренато отаде водата, тесно е и не е многу удобно.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Колтук лукантаси“ се најбројните ноќни локали во Истанбул, а самиот збор значи: кафеана каде што удобно се седи, каде што се пие, седат и расположени во фотелја.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Вака, сами ние двајцата, можеме без брзање да си го пронајдеме купето, седиштата, удобно да се сместиме, па дури ни остана време и да купиме по осминка бурек со јогурт што го јадевме седнати крај прозорците на вагонот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Подоцна прашањето за примереност одново ќе се постави во врска со положбата на Сократ кој удобно седи и пишува додека Платон седи заканувајќи се со прстот, во текстот La carte postale (Разгледница).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тогаш можеме да седнеме и удобно да поразговараме.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Емплфорт, премногу голем за да може удобно да седи на тесната клупа, се вртеше час на една, час на друга страна, прекрстувајќи ги своите долги раце час околу едното колено, час околу другото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во вагонот за спиење беше многу удобно. Во купето само тие двајцата.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тетка ми Оце, Дена и јас се стискавме одзади, меѓу патните торби, кесиња со храна и играчките на Дена, и не ни беше којзнае колку удобно, ама ништо не можеше да ни го расипе доброто расположение.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се сместивме удобно врз неговиот летачки килим и брзо ги надлетавме планината Бистра сосе сите нејзини потоци и шуми, сосе Мавровското Езеро и сите села и викендички околу него.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ова е, значи, тој толку прочуен летачки килим, - реков откако удобно се сместив крај Игбал на килимот врз мојата работна маса.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дел од населението, припадници на војската, задолжени за чување на вилаетот од ајдути и од арамии мегдан - широко поле, место на кое војската извршувала вежби или се одржувале двобои, бојно поле, дуел, двобој медреса - муслиманско средно училиште миндерлак - вид долг отоман, крај ѕидовите, со перници наоколу, заради удобно седење, за повеќемина муфлуз - пропаднат човек, неранимајко, скитник
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Така и толку му беше удобно.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се чувствував топло и удобно во своите нови чевли, во туѓата држава, во туѓиот град, во една дождлива, есенска вечер.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Удобно се смести!” беше неговиот кус коментар.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Јас тогаш си реков дека, пред да си заминам, треба да направам нешто за него, да му биде удобно.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
И покрај сета бесмртност
трошка леб молам
('Лебот се гледа со очи!')
еден добар, една добра, едно добро
за душа
на оној кој ја презира златната средина
оној кој се чувствува удобно
во сопствената природа
и лебди леко, глатко глето
клепка врз клепка - лебедова свила
по рабовите на смртното
случајно жив
фанатично осамен
благодарение на предрасудите за природното
и вештата заблуда
дека живее во заедница
а не сам, самотен!“
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Таа стана од својата клупа. Денес таа не се чувствуваше удобно на клупата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
