увилен (прид.)
— Види го, види го, Нешко, ној шебек поповиот, шо попче се направил — ја задена мајка ѝ, гледајќи ја така увилена покрај себе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Денес ме виде во паркот како седам, и кога пријде увилен, блед и стресен јас сетив дека непознат човек гледам како што гледа во мене таа есен.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Го гледам така, секој ден увилен, само молчи и само се сука. Стои задуман и ништо не му се работи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По малку време се враќа целата увилена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И Ѕвездан ми отиде, велам, така увилена, вудвосана. 172
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Увилено го пребаруваат џадето, ендеците, бозјакот и бурјанот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
