тројка ж.

тројка (ж.)

Една волча тројка: еден волк, неговиот помлад соперник, наследник, и неговата мајка, жена, или бегалка од некоја друга глутница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беше смртоносната авионска партизанска тројка, која крстосуваше над друмовите каде што врвеа германски колони.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тоа траеше неколку минути и „смртоносната тројка“ се крена во небесната висина и неоштетена се изгуби некаде во ширниот небесен простор.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Толе се почувствува господар на ситуацијата и ја задржа тројката неколку дена на рожденско, па откако се намилува со Прочка, го префрли Перун и се најде во витолишките борови гори на Камчева Орница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште околу свети Атанас началството презеде мерки за формирање тројки, кои во новата пролет ќе треба да заминат на терен, и тие веќе почнаа да се наѕираат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Собата има слузокожа. Понекогаш ми се чини дека водиме љубов во тројка.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ако тоа не го сторат сопствениците на козите, ќе дојдат специјално обучени тројки.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дури и кога би постоело легендарното Братство, што беше малку веројатно, беше незамисливо дека неговите членови би можеле некогаш да се состанат во поголем број отколку во двојки или во тројки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од тројката, изгледот на Радерфорд му остави најсилен впечаток на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Близнаци или тројки може да зачне жена која има капацитет да ги носи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Единствено што се надевам е дека нема да дојде денот кога луѓето ќе престанат да зборат и наместо говор ќе ги користат само рацете на тастатура кои ќе станат извежбани како на секретарката у суд, а пола Македонија да носи тегли наочари тројка од што ќе си ги истера очите пред своето Пи-Си.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
А овој, цртежот, што влече накај тројка, на кој попусто цртам насмеани сонца и облаци што си одат, цветни полјанки, овошки зрели, сместен во ормарот на сеќавањата, никако да го згрее Северецот што бричи и да го претворат во врел Југо, што гали како чаршаф свиленкав.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)