транспарент (м.)
Се разбира дека тоа не е сѐ. Социјализмот во мојата претстава почнува некаде од некои газиени ламби, со право на одвај четири тетратки во годината во гимназиските клупи и со многу транспаренти и пароли против студот; со први куси панталони од излитено вејничко ќебе што ќе ги облечеш одвај на твојата шеснаесетта година за да прошеташ низ полето што сѐ уште потсетуваше како да е „во војнички цокули обуено...“
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
„Човекот, тркалото и светот“ - тоа се зборовите на големиот транспарент во павилјонот на сообраќајните средства.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Добро ни дојдовте“, стои на еден транспарент, напишан со латиница, распнат на гранките од едно дрво.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Маса народ тргната од некаде за некаде, се движи како несопирлив бран украсен со разнобојни транспаренти што поединци ги носат кренати високо над главите, со знамиња што се веат над нивните глави, со извици што се креваат до небото и со барање на кое мора да се излезе во пресрет.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Во секој случај, додека јас не знаев дали нешто видов или не, со сигурност знам дека таму некаде отаде каде што се појави онаа толпа народ со извици, транспаренти и знамиња закркореа машинки и митралези...
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Некои стигнаа и да налепат плакати, да подготват летоци, да испишат транспаренти со пароли, во прилог на козата со успешни цртежи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Повторно имаше илуминации, улиците беа украсени со знамиња, транспаренти и фенерчиња.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Да створи еден изолиран свет, префинет и перфектен во својата ограниченост, свет кој подоцна ќе биде ставен во служба на мистификација на системот или третиран како подлога за извесни финансиски манипулации, или пак ќе служи како транспарент на страв, закана и присила?
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Транспаренти, поворки, пароли, игри, заеднички походи... сите тие глупости.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Песните, поворките, транспарентите, походите, вежбите со божемни пушки, извикувањето пароли, обожувањето на Големиот Брат - сето тоа за нив беше еден вид блескава игра.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Чети од доброволци што ги организираше Парсонс ја подготвуваа улицата за Неделата на омразата, закачувајќи транспаренти, сликајќи постери, местејќи знамиња по покривите, ризикувајќи си ги животите за да растегнат жици преку улиците на кои ќе се веат знаменца.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)