тешко (прил.)
Христос говори, — тежко на тија кои чинат лошо пред свои чеда.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
А тие кои ходат по баење и по маѓии и кои сон верујат, тешко и горко ним!
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Штом опасност видеше Кузман од негде, тој тешко мавташе оружје ледно. Во погледот - острина.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ако вам ви паднит тешко од те мои думи, не са, братја, те од злоба, а од братско срце.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
- Јадна бабо, писана ти бабо, гледам твоја тага, гледам, бабо, тешко ти е, на душа и срце.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Планинскиот живот е пеколен, браќа, и борба да водиш со тиранот — тешко, но блазе му којшто без зазор се враќа, до крајот да води сражение жешко.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Веројатно затоа што Охрид тешко може да се нарече централен град дури и во тогашна Македонија, Мисирков многу често зборува само за „велешко-прилепско-битолското наречје” како основа на македонскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ЈОРДАН: Е, ама Симка е чорбаџиска ќерка, тешко гази. Колку чини името!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ПОЦКО: Не ти е тешко безбели тоа две-три оки жива мера, кога носиш на грб двесте-триста оки.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Знам колку ти е тешко.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
(Застанува пред ѕидниот сат и, го гледа уплашено.) Леле, застанал! Тешко мене!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МИТРЕ: Е, пара спечалило кучето! Кога го поткренав и видов дека е тешко помислив дека е сребро, а тоа, жено, злато! Ич на злато не ми отиде умов!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
А болката кога свети - тешко, тешко, тешко клети!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Тешката тага, тешката, тешката тешко засвири!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Делии глави веднеа, немеа самовилите - тешко на тија, горко им така што гинат на војна!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
ЕДЕН ТУРЧИН: Не лути се, зотни Иљо. Не лути се оти уште не си оздравен како што треба, ќе ти падне тешко...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ристаќи се појавува на балконот и точно кога Илија се издвојува од другарите стрела на него и го погаѓа тешко кој се срушува со зборовите: ИЛИЈА: Оф, Антице, ме отепа тоа куче, вујко ти!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
АНТИЦА: (преку песна). Тешко мене на двете мајки без тебе!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Тешко е, мачно, страшно е туѓинец да си, гост да си, в својата земја таткова. Нација сме или не?
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Тешко е братко, Стојане, мило да немаш крај себе, сакам на книга да учам, в очи ми солнце да влезе, мракој ми душа затнале, ко лисја капат денови, в гора мени промени, одново лист ќе потера, а мојте братко, младини не ќе ги видам никога. – Дејгиди кучко погана, куќа ми, кучко, поцрне.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
