тетка (ж.)
Нема сестри, нема тетки, никого он нема: е едничек, е самичек, сираче без татка...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Ножове удриха в земја, пушки на колена; грло кинат, гласи креват: „Брго ти, ѓаурин, сестри л' имаш, или тетки, донеси ги овде, те нас редом да ни служат, да стојат на нозе; чаши ртедом да подават, чаши с вино п'лни.“
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
До овој саат фиљан ќе биде кај нас на гости како при тетка, а од тој саат натаму му се знае — главата негова ќе оди на местото од парите.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Стојан и Јован секогаш беа готови. Готови беа и нивните другари, пет од земските сејмени и двајца братучеди на Анѓа – еден од вујко, а друг од тетка.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ми се јави една тетка и јас ѝ кажав дека сум гладен а лебот изгорел в тава.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Мамо, што може да се купи со десет динари?“ - праша Благица држејќи ја врз отворената дланка жолтата, нова десетдинарка што ја беше добила од тетка ѝ.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Е, гледаш! И јас знам во која училница се премести учителката Милица“ - рече тетка Стана, ја фати за рака, ја поведе во училишната зграда, ја водеше долж ходникот - сѐ до шестата врата.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Лесно ќе ја наредиме работава!“ - ја смируваше тетка Стана.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Балонов ти го испраќа тетка ти и ти го честита роденденот, - рече баба му читајќи го писмото.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Зашто сепак, за Зоки најубав подарок остана големиот жолт балон од тетка му.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И, за да му покаже дека заборавил да му купи подарок, Зоки рече: - Види, стрико, тетка ми го испрати овој жолт балон дури преку пошта!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Поголтнавме со наведнати глави. Тетка Анѓа го напушти училиштето и премина кај некоја пријателка во селото.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А тоа се случува еднаш или двапати во месецот: ќе одјури учителот в град или некаде каде што го викнале по работа, а тетка Анѓа тогаш ни станува учителка.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Завчра Коле радосно ни соопшти дека денес повторно ќе нé учи тетка Анѓа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тетка Фора го забележа потсмевот и се замеша, им рече на внучињата: - Во маните на тетина ви да не се огледувате.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
На неделата еднаш, ако не повеќе, одеа до Коленово кај тетка Фора.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Оттука натаму тетин Доне и тетка Фора беа домаќини, братучедите беа гости.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Толе таа ноќ спиеше со Ќосото баш кај тетка му на овега во Полчишта и нареди никој да не го беспокои ноќеска, па макар јузбашијата со сиот аскер да го сардиса: — Утре на видело ќе се расправам, кој сака нека иде! — беше последната негова наредба пред спиење.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Уште еднаш заплакавме кога дотрча тетка Рајна, и таа сета избезумена.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
АЦО: Брзаме тетка Маријо. МАРИЈА: Знам дека брзате. Пак брзајте. Никогаш ништо полека не можело да се стокми.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
