темносин (прид.)
Замина под високото небо, со темносини паласки длабочини.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Таа темносина книшка со црвено-бел грб само одново потврдува дека сум родена тука кај што сум родена, а поради долгочасовната борба за него ќе го ценам како да е пасош на државата Луксембург.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Беше тоа типичен претставник на својата епоха: носеше зимски капут од чоја, необично долг и широк, темносин шешир од филц со спуштен обод, широки пантолони со високи манжетни и светли плитки чевли, воочливо слични на ортопедски; околу вратот поради некоја причина му висеше кинески пешкир.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Си ја облече својата темносина облека која со години ја немаше облечено.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Излитената темносина кожа ѝ блескаше со живост.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
На петнаесет дена пред Митровден, народот што ја минуваше Жепа преку греди, малку погоре од градилиштето, забележа првпат дека од обете страни на реката, од темносиниот камен од шкрилци, се задава еден бел мазен ѕид од делкан камен, преплетен од сите страни со скелиња како со пајажина. Оттогаш секој ден растеше мостот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
