супер (прид.)
„Супер“ си поминав со дедо на Пелистер! тие двајцата ме прегрнаа и се избакнавме.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Супер, супер, супер, мислите додека се играте превртувајќи се на грб и погледнувате некаде во далечината.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Зарем не е супер, рече, па тие се морални колку и Атила Хунски“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Гардистите спијат, трупец се до трупец. Предвидувам веќе- Сѐ ќе биде супер.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Не знам како „пасторални“ тој очекуваше да бидат, но кога ги виде огромните кравји глави - потполно розе на потполно жолта позадина - кои имав намера да ги претворам во тапети, замолче... но затоа после неколку моменти извика: „Тие се супер- пасторални! Тие се без врска!
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ќе имаме 10-15 минути супер секс помеѓу климактерична старка и расен горила. Сите ќе ги расплачеме.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Не постои стратификација, цели културни сегменти само имитираат (сѐ би било супер да сме декор на некоја џиновска постмодернистичка претстава!) активност и дејност, како некакви фантазмогорични кафкијанско- надреалистички фигури осудени на пар репетитивни движења навака-натака (до министерот, по пари, и назад, да се поделат).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Грета: Што е, тука е. Сега знаеш, јас сум супер ѕвезда, јас сум ѕвезда над ѕвездите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ќе се „фурам на шема – Гонцо“: храната е супер, луѓето се богати, имам пари колку сакаш, не сум болен.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Колку би било супер мајка ми да напише роман во кој јас ќе бидам славната Каприција (родена – Бреза)!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Уживаме! Храната е така-така. Болна не сум. Друштвото е супер. Имам доволно пари. Јавете ми се на телефон.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Има и санки и скии да се услужиш - има и ски-лифт! Ти велам Ниниче - супер!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„И Филип ќе оди, да знаеш - супер ќе си поминеме“ „Во оние борови шуми на Малешевските Планини, па и крај вештачкото Беровско Езеро секако е пријатно и летно време“, се обидуваше Влатко да разговара со Теми, која божем незаинтересирана го слушаше разговорот и како да бара нешто меѓу учебниците и тетратките.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Супер“ „Супер“ Филип загледуваше де кон палавите девојчиња, де кон молчаливите Влатко и Теми, небаре се чувствува виновен, си ги затна ушите со дланка: „Доста де, тапанчињата ми ги дупнавте“ и се сврте накај Влатко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ако имаш среќа, ќе добиеш новогодишна ќесичка маде ин КРАШ, со супер чоколатца во неа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Едвард Кар има речено дека ќе бидат напишани многу супер книги за минатото, ама нема да можат да се наречат историја во смисла на наука.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Беше крајот на декември: супер маркетот вриеше од купувачи, кои како во полусон се движеа меѓу гондолите, со извежбани движења посегнувајќи по предметите и ревносно полнејќи ги количките.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Кога податоците на вештаците за нивниот наод не се сложуваат суштествено, или ако наодот на еден или на повеќе вештаци е нејасен, нецелосен или во противречност самиот со себеси или со испитаните околности, а тие недостатоци не можат да се отстранат со повторно сослушување на вештаците, судот може да определи супер вештачење... (чл. 246, ст.2sq од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На крајот, флуидот супер его, ќе биде толку истрошен, бескрупулозно исцеден, испиен, изеден и на сите можни начини столчен.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Еден теоретичар дури ги споредува со луѓето кои стојат пред влезот на некој си супер маркет и усно или преку подадени флаери ги известува потрошувачите кон кои продукти треба да го насочат своето внимание.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
