стрча (св.)
Белолики моми од нашите села ќе стрчаат в пролет, јаребици мили, ќе збираат тревки во раката цела.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Што стана? – со треперлив глас го праша кадијата Јунуса не отпоздравувајќи го и не слушајќи ги поздравите од Рифата и забитот, што влегоа по него. – Готови се кади ефенди, готови! – Готови? – радосно викна кадијата и се стрча кон Јунуса, го прегрна, го избакна и почна да го тапка по плеќи: – Бравос, бре синко Јунусе, бравос!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
По оваа молневито свршена работа, стариот погледна во врзаната Анѓа, го испушти крвавиот јатаган, ги рашири рацете за прегратка и се стрча кон неа, ја прегрна и почна да ја целива по крвавото лице.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Потоа се стрча долу во градинката да ги собере пердувките од врапчето и да ѝ ги покаже на сестра си кога ќе се врати од училиште.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Денот весело стрча во дворот. Сончев. Насмеан. Игрив.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Од баба си побара пари, се стрча низ скалите и купи пет најубави темјанушки.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Кога дојдоа до улицата, застанаа, погледнаа налево и надесно и бидејќи не се гледаше ниту еден автомобил, велосипед или некоја кола, се стрчаа на другата страна.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Па... да и го дадеме!“ - се сложија децата, а таа со врапчето в рака се стрча - плашејќи да не ѝ го земат.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Магарето срика, се стрча по полјанката, почна да скока и да клоца и го фрли јавачот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Стрчнавме со чичко Лозана и се обесивме на вагончето веднаш до локомотивата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се стрчавме надолу сопинајќи се и паѓајќи одненадеш во грмчињата покриени со снег.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Билјана го зеде динарот, но не стрча да си купи сладолед.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Штом го виде, Билјана стрча кон него и му се закачи за раката.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Стана, ја зграпчи пушката, стави пет патрони во лежиштето, стави уште дваесетина во џебовите, па се стрча кон плевната.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Фрлањето на лопатата беше непромислена постапка, зашто во оваа снежна пустина дрвената лопата му беше добар сојузник, па се стрча и забавта преку дебелиот снежен ѕид, што го беше изградил, расчистувајќи го патчето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Со блеење, една преку друга, тие се стрчаа кон потокот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Избезумена, не чувствувајќи ги ударите на секакви работи што паѓаа врз мене, се стрчав назад во станот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ќе ја лапне, си помисли Цивко, и во мигот со сите сили се стрча и му ја прегриза опашката на Мачорот.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Некого ќе го касне оса и тој ќе се стрча кон реката да се трие со песок, со белутрак.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе свршиме со една меѓа и ќе се стрчаме кон друга. И ораме со мотиките.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
