струга (несв.)
Тој беше насекаде во исто време: туркаше, влечеше, стругаше, ковеше, импровизираше, бодрејќи ги патем со другарски шеги сите и испуштајќи од секое делче на своето тело изобилство од кисела пот како од непресушен извор.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговото кафене беше единствено собиралиште, и додека едни пиеја кафе или ракија, други играа комар, а во преградата од десната страна тој ги сечеше четките на селаните или им ги светнуваше еднаш во неделата лицата стругајќи им ја брадата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Уште пред акшам, ибн Пајко се довлечка дома, стругајќи ги тешките стапала од врелата калдрма.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Соспите снег никој не ги стругаше така како Бошко, и пред куќата, и пред дуќанот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Дали можеме уште да ја наречеме и дразба која ги струга сите можни агли на сопствената визија за она што сме и што треба да бидеме?!
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
