станува (несв.)
Тој, силниот цар на сенчестите планини, тогај помил ѝ станува тројно.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Руското покровителство станува ненужно кога ние си имаме „самостојно” и „национално“ бугарско покровителство. 3/ За бугарските владици што ни ги подари Стамболов ние плативме со немањето на автономни права, предвидени со Берлинскиот трактат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
По враќањето од малоазискиот затвор (1901-1902) станува член на Задграничното претставништво на ТМОРО во Софија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во таков случај позајмувањата, особено културните, стануваат посвесно и поскоро.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
МАНОИЛ: (Станува) Да, таа беше! Слободата! Таа за која англискиот, францускиот, италијанскиот и другите просветени народи пролеаја реки од крв…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ЈОРДАН: Сполај му на господ. Да не се поплачам, ако не тече, капи. Ама капка по капка, море станува...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ТЕОДОС: (Како да ги истуркува со раце.) Ајде, џенем фатете сите!... Јас да кршам глава одовде, да се извлечам, да побегнам!... (Станува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Не знае што да прави, станува, гледа кон градот.) Па... ќе ја свршиме, чорбаџи Теодосе.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
НАЦА: Пополека стапнувај, немој како амал со двесте оки товар на грб.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ЈАНКУЛА: Готови ли сте? (Се поздравува со Анѓелета, кој станува.) Добро си дошол!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Место чаша Анѓеле го зема грнето в рака и станува).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
СОФРЕ: Ќе дојде. „Да вечерам — рече — и еве сум станувам“.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Беше, значи, голема заслуга на Хегел што ги откри тие закони, со помошта на кои може да се знае „како, во кои услови и на кој начин две спротивни ствари стануваат идентични, се развиваат и меѓусебно се обусловуваат“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Ех, кир Ристаќија, по малку, по малку стануваш итар како прав Грк.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Во тоа време ангелот го навртува човеков да препомине под пенџерињава и како што чул плачење, застанал да чуе што станува и ако е потребно да помогне.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
АНТИЦА: Во тоа време човеков си врвел по улицава наша и како што ме чул кај што пиштам, застанал под пенџерињава наши да чуе што станува.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Мече за сето време стоеше настрана, гледајќи го со затаен здив сето ова, одошто на душата му стануваше светло и радосно.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Со мислите се веќе таму, во бригадите, кај што се бие страшен бој, кај што стануваат чуда, се уриваат карпи и брегови, а мочуриштата како лопата некој да ги црпи, ги снемува од плодното поле.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Белич бргу протна глава низ прозорец: далеку уште во темнината некаде, трепкаше мижлива светлина, која жто стануваше сѐ поголема, поблиска. Станица! Спасени се!
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Веле стои на пештера, тој ми вели ем говори: „Ај станујте, мој другари, фашистите сардисаа, сега за нас живот нема, живи ќе нѐ изваќаат“ Сите тогај се пробија, се пробија, куртулија, другар Пецо ни погина – фашистите го фатија, главата му пресекоа, долу село ја снесоа, долу село во Габровник, во Габровник на средсело.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
