срамота ж.
срамоти несв.

срамота (ж.)

ТЕОДОС: Мала! Мала работа, голема срамота.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А не е срамота и греота јас да бидам цигански кум!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОП ЈАНЧЕ: Вистина ќе биде срамота, ама ќе свршиме голема работа.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АНТИЦА: Ич не е срамота. Како за тебе може да се каже дека е згодна прилика.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
САВЕТКА: (влегува). За срамота што ме направи пред сваќана!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Погрден збор за човек што го мразиш маскара — за срамота (се направи) маслават — никакво прашање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама пусти зет е, срамота е да брза тој. Ќе речат: не му се чека.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Почнал да пуши и тој а ма пари да си купи тутун – нема, а до посака од татка си – тоа било срамота.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кај сила – нема правина! – Да се лажеме срамота е бегу – проговорија во еден глас попот и кефалијата – сто илјади аспри не само нашето село, ами цело Мариово сермија нема, не готови пари. Ами дајте мувлет?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
ФЕЗЛИЕВ: Срамота. Ако веќе сте решиле да го ликвидирате Младичот за да не ви ја открие трагата, сторете го тоа доблесно, машки.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Па ќе ти даде бонбонче, а можеби и чоколадо. - А, не! - ѓаволесто вели Билјана. - Срамота е!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Па и првиот пат беше срамота, - ѝ реков.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Срамота е! - му шепоти Малинка и гледа дали чичкото ги слуша.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Црна срамота ги изеде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога веќе се најдоме тука греота и срамота е да и оставиме, макар тие да си го бараа сето воа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
25. ГРЕОТА Е ДА ЛАЖЕШ, СРАМОТА Е ДА СЕ ЛАЖЕШ - таков грешник и бесрамник бидува артистот кога ќе игра ролја на некој гасподин важен кому што на овој свет сѐ му е и јасно и чисто...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Срамота е и греота, толку бакшиш ти донесе, та утре да боледува човекот — почна да ја „кандисува“ Трајко Митра, која одвај чекаше ова да го слушне.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Зар не е срамно да свирам, вели Јоше Свирачот, зар не е срамота кога на неа ми седи мртов човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и не е срамота да се браниш од ѓаволот и од болестите. „Умно е само она што е и корисно за тебе, за куќата“ , велеше Лазор Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А ние, добри мои читатели, не е срамота ако си признаеме, знаеме да ги влечкаме работите.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Повеќе