споеност ж.

споеност (ж.)

Ме обзеде луто чувство на љубомора поради кое одеднаш губам волја за младата убавица со која голи лежиме во сексуална споеност. Чудно.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Единствено кога телото е така издиференцирано од останатите, сите проблеми опфатени со односот споеност/раздвоеност меѓу целосните личности можат да се разработат на вообичаен начин.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)