соѕидува несв.

соѕидува (несв.)

Револуционерната дејност е привремена и разрушувачка, а не вечна, соѕидувачка.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најмногу навикнати на туѓи господари и знамиња, а најмалку на своето, на ста­рото древно знаме уште од војните на Скендербег, во 15 век, тие често го криеја, во чеизот на невестите, во двојни­те дна, под подовите, го соѕидуваа, со надеж дека слободата ќе го развее.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)