сорта (ж.)
АНЃЕЛЕ: Ах, мори внука, таму ги има што ги има пусти компири, може осумдесет сорти! Некои се како змии.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Пак вака, за печење што ја има една сорта, благи како колачиња со шеќер.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ќе одбереме од сите сорти снопје, ќе свршиме, што ќе дадит ала, и за вас и за мене.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако нешто и се замешало со друга сорта, ако нешто се изметнело - го чистеле!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
4. СЕКОЈ ДА СИ МЕТЕ ПРЕД СВОЈАТА ПОРТА - но ѓубре да не расфрла по сиот град така како да е нов претставник на старата сорта општествено битие: правам сѐ што сакам...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Тој знаеше дека постои тајна организација, но знаеше дека има и друга сорта арамии за пари, та ја поостри будноста да ја запази имовината на своите чорбаџии од Рим и Париз.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Почна да одгледува разни сорти кучиња: овчарско, миник, загар, лангач.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Некоја далечна сорта. Може од градината на некој крал да беше украдена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И јас од сите сорти купив по некоја. Најмногу купив сливи, оти имаше разни: и градски сливи и магарешки сливи и црни сливи - гунгулки и петровки сливи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И паметни и улави, зли и благородни, од сите сорти.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но кога Дамческите предложија да се обноват лозјата, со специјални сорти лози, што тие сами ќе ги набавеле и ќе ги донесле дури од Мелничко, речиси се побунија против нив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Така е – рече учителот. Има две сорти будалаштилак.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Ми се гледа нема да расте голем, куси му се нозете и не е главуч“, рече Љупчо небаре се разбира во кучешки сорти.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
4. Новото куче што го купи соседот Лешо не знам што сорта е.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Нараторот зазема страна да остане во сенката на една интрига, чии два главни лика се, од една страна, неговиот татко, учен човек, либерал, разумен и, од друга страна, Чанга, човек од сортата на Мерлин кој станува народен симбол.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Зошто? - Затоа што е скапо. Луѓето кои се подготвени за преживување се чудна сорта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Можеби токму тоа, адаптабилноста, ги прави луѓето кои практикуваат преживување - чудна сорта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Нејзе таму ќе ѝ биде прекрасно, сестра ми е човек од прва сорта, а самиот јас ќе наминувам.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Нон-стоп си го поставувам тоа прашање, зашто на крајот на краиштата, тоа ни е во гените: кога се движиме нанапред, всушност одиме рикверц, ние од сортата ни!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
А денес, тоа е начинот на кој речиси сите работат. Дали таквата улога ќе биде релевантна за сите сорти на уметници?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)