солза (ж.)
Вдовиците и бедните, ги гледаш, солзи леат, и момите — за света чест.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А ако сакаш, почуј, немој солзи да те душат! Ќе раскажам што знам за сѐ.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ко гласник на несреќата при неа Толе влезе, леејќи солзи како дожд.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Излегол од зад шипјето и тргнал кај луѓето да оди со прекрстени раце и со солзи на очите, се приближувал кај нив.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ја гледаш Симка? Чиста ти ја давам како роса, како солза, како китка босилек!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
На даден знак со шамичето играчите застануваат, свирачите се во напрегнато чекање. Очите на Атанас се исполнуваат со солзи.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Далеку, може дури преку море... На секого си туѓ... Нема со кого збор да промениш, солза да размениш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ТЕОДОС: (Ги брише солзите и воздивнува тешко.) Оф, јас сиромав!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Со песната и се пее, и се плаче! (Почнува да пее, сите го придружуваат.) Болен лежи, млад Стојан, болен лежи, ќе умре, над глава му младата невеста с’машко дете на раце, солзи рони, солзите ѝ капат на Стојаново лице...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Седи со здравје. Гајрет! (Очите му се наполнуваат со солзи).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Дробни солзи заронувам, Чаша солзи наполнувам, Бела риза натопувам, На гради ја исушувам.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: (кој досега се држи му излегуваат солзи на очите). Ај, ти, синко, остави на мене и на мајка ти.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Покрај ниви, покрај лаки покрај сниските брегови, вода тече - вода влече селски с'лзи, селски маки селски таги и јадови.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Од сички маки тешки не видовме бел ден, а од солзи жешки не стануе меден нашиот живот!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ами ако ние толку многу плачиме за љубовниците, тогаш што остана да прават за мажите си кога ќе си најдат друга, ами за нас девојките не е оправдано ни солза да пуштиме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ах, пуста Саветке, што немаш превидено и кој знае уште што ќе дочекаш... (си ги брише очите од солзите кои ѝ протекуваат).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: (на која ѝ потекуваат солзи на очите, ја милува по косата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Не може јунак да трае, ропство му тежи над глава, ни може мајка да гледа се в тија солзи крвави.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Бодни, о поет, твојата муза да летне над раширен свет да пее со горчлива солза за гладни под ропски гнет.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Подигна Каме клепките, в очи му солза назреа, издиши гради, разниша, почна ко старец да реди: - Стојане, братко, Стојане, не можам веќе да сеам младост по карпи змијарник.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)