согласи (св.)
Може да се допушти оти таква војна може да се очекува, зашто во комитетите има членови не само Македонци, ами и Бугари, и последниве никојпат не ќе се согласат со новото течење, зашто со него ќе се закопаат бугарските интереси во Македонија; исто така има и меѓу Македонците членови на комитетите лица што ќе расудуваат вака: Сега на старост ние не можеме да учиме нов јазик: бугарски знаеме и бугарски ќе зборуваме, – ние сме Бугари.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но ќе се согласат ли на тоа Србите?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Јас ќе си дозволам да не се согласам со такво длабоко политичко „далековидување”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сѐ му изнапишав: „како ми е страв да ѝ кажам на мајка; дека ме држат затворена како затвореница; како секој ден ме навиткуваат да се согласам за Никола и оти еден ден ќе го сторат тоа и без мојата согласност.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Ама согласна не согласна, јас не можам да да ти дадам збор додека тој не се согласи.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Се согласи владиката грчки да го венчава. (весел) И сигурно кога ќе дојде кај мене, ќе одседне на конак. Разбираш?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Командантот се двоумеше за час, после се согласи: – Добро, нека остане и тој.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И како ние да се согласивме: го побутна Паља и се намести до него и до Кузмана.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се согласи. Ги наполни широките гради со воздух и брзо, без запир зареди: - Авганистан, Авива, Абеба, Акропол...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Патријаршка, број триесет и девет, крај Вардар. Ќе ѝ го однесеш ли? Се согласив.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Голем бакшиш ќе добиел. Не заборави да му рече и тоа дека тој, попот, е согласен да ја земат онаа чупа што ја сака Крсте.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Го поиспцуја Пушмарка што им ги сменил дарчињата, но и тие се согласија со неговото разбирање: нели се бакшиш, какви да се — роднините нема да им фатат теклив.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И се согласи Доста да готви петел со компири.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа Турчинот дење-ноќе ја кандисувал додека најпосле, на третата година, не се согласила.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Ако ме познаваш, познавај ме, се согласи човекот. - Тоа мене не ме засегнува. - Не, не... Навистина те познавам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Еднаш тоа се согласи и јас го поведов по темната улица до отворениот прозорец на оној што го демнев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
На Митровден, а може и порано, чекајте не со свршена работа. – Де да видиме што ќе излезе од ова – изусти беглербегот и се согласи со предлогот со аџиите, давајќи му упатства на заповедникот на аскерот да работи смислено, да не ги испушти случајно затворените бунтовници, та да плати со својата глава за нив.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И почна во тој правец да дејствува кај буљукбашијата. My го образложи овој план, и овој се согласи, толку повеќе што и неговиот паша од Скопје му пиша бунтовниците живи да му се испратат, до колку ќе се предадат живи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ќе ги собереме по селата тие ѓаури, ќе ги протепаме сите по ред, да знаат дека живеат под власта на исламот, ќе собереме што имаат по некоја пара, и стока, ќе одбереме секој по две-три убави ѓаурки, а сигурно ќе најдеме доста и здрави деца да му пратиме на падишахот за јаничари, – се присети кадијата на бившото грабење на Атпазар, и продолжи: – Согласни ли сте?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- Весел... - Не, изморен. Гледаш, одвај оди... - Весел е... - Изморен е... Често не можат да се согласат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)