снема (св.)
Да не се закачиле нешто? Шепотеа, шепотеа меѓу себе и ги снема… (Пауза)Пак некоја комитска работа кројат!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Да престане, да снема тагата голема за голиот живот на човек станал - скот.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Татар е на пустата работа! Кога ќе му крене жената некој сноп, ќе го снема под него и само гледаш снопот сам бега преку нива.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И двајцата снемеа. Та шо мислеа да си кажат, си прочитааа во очите и во црвенилото на нивните млади образи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Навистина, од тоа можеби никаква помош не ќе дочека, ама сепак кога ќе те ислуша пријател сочувствувајќи ти, ќе ти лекне како половината од маката да ја снемало.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се случило на Пецо Кацарот му снема мисирка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако го снема меѓу бреговиве ќе потечеме по планињено.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Пред нив е како непреодна планина испречен стравот дека брзо ќе снема работа ако повеќе мајстори застанат на скелињата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Врапчето се издигна зашеметено над трендафилот, збунето полета в десно па в лево и го снема меѓу дрвјата на соседниот двор.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Со тоа како да го снема и денот и неговата длабочина и наеднаш сѐ стана сосема, сосема празно и плоско.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Наеднаш го снема. Го немаше цела една пролет; дури од ненадеж не се расчу дека заминал со партизаните.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Го расплете со нов истрел и тоа пеколно клопче, само од тоа што не можеше повеќе да ги гледа. Ги снема сите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, во еден миг нешто направи – пак! – и балонот го снема.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Германците припукаа уште малку и ги снема надолу.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Поради неа сите ќе ве снема заедно со селово...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Но како ли се снемаа, кој ли ми ги дигна - не знам!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Биди златотворец и сѐ што ќе допреш со рацете да се претвори во суво злато! - рече старецот и веднаш потоа го снема, како в земја да пропаднал.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Биди обично дете! - рече старецот и го снема како и да не бил.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Дури и да се случи чешмата да пресуши, да ја снема, местото секогаш ќе го задржи ова име.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Лебот изчезна, двете парчиња сланина ги снема, а момчето уште беше гладно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
