смоква (ж.)
Ристе веќе донесе и мезе. He како кај Лесната: само сирење и јајца, ами извади, пезевенкот, и разни шарени шеќери, суво грозје, леблебија, смокви, та дури и еден пјат сторени пиперки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Суо грозје, смокви земи некоа низалка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Додека мариовците пазарат, еве кај Петруша толку и толку шамии, шамивчиња, тулбени, грлувчиња, ракавчиња, капи, разни бугасии, ѓувезии, астари, што ли не; од Алекса Баба ќе кренат со оки шеќери, леблебии, суво грозје, смокви, газија и друг бакаллак; од Јашмакот — десетина дваесет рала чевли.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Одаите стојат постојано послани со тешки скапоцени килими, а гостите се честат со маџун само од трендафили и смокви. Чорбаџиска куќа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Најмногу купував од Григура Бакалот. Купував масло, рогушки, сало, сапун, мед, сол, јајца, смокви, маслинки, шеќер, вино.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Мешаш смокви, мешаш леблебии, мешаш алва од печено брашно.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Донеси и смокви, вели Григор, смокви имам да ја натепам и Бугарија и Германија и... и си го поткасува јазикот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Истркалани канти со маслинки, истурено маслиново масло, смокви и портокали, слатко од лубеници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оти трпезата само се полни со јадења, јагнешко печено, дроб-сарма, тава со ориз, рогушки и смокви и што ти не.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некои му пристапиле, но смоквата му останала верна на бога.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Пауните пикнати под сенките на смоквите во дворот, се довикуваа гласно.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кога наближив кон една долина криена меѓу плодови од лимони, грозје, портокали и смокви, кога го здогледав морето и кога застанав на брегот, почуден си реков: „Господе, како да сум бил тука, како да сум живеел тука на овој брег, до оваа стена и пештерата издлабена во неа, до манастирот и кипарисите извишени крај него, до параклисот од левата страна, полеан со молитвите на калуѓерите кои со запалени свеќи влегуваа и излегуваа од него, помазан од звукот на камбаната и клепалата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Киоскот со цигари и весници е отворен, лебот е дојден од градот, а на пазарчето се продаваат домати како јаболчиња, распукани смокви, презреани краставици и модри патлиџани како дебели краставици, динчиња колку тупаници и калинки колку динчиња, прави пиперки како скротени риби и по некоја шарена лубеница долга како тиква за печење.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Вреќи жито, грутки шеќер, сусам, слануток, ориз за пиљав и сутлијаш, ќупови масло и маслинки, суви плодови во кошови, сливи, урми, смокви, а потаму и грниња мед, лој и овча маст.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Направивме богат појадок. Сугариња, калинки и риби
смокви, вино и ракија.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
И додека пред нас го ставаше слаткото од смокви, на нејзиното чело покриено со густи брчки, видов врежан крст.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тогаш, отаде патот – од десната страна, под високиот рид над кој белееше палатата на албанскиот крал Зогу – бели вили со широки дворови во кои растеа овошки од портокали, смокви, лимони, мандарини и ги красеа палми и многу трендафили.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Има вкус на ливадски мед, зрела смоква, цреша, карамел, чоколада, егзотични зачини, морски оревчиња, каранфилчиња, шафран.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Би си ја разгалиле душичката и со пилешка супа со рузмарин, а за десерт смокви со рикота сирење или најдобриот лек за да ја заблажите болката, парче чоколадна торта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
А животот можел да биде и слатко од смокви.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
